پُست‌امپرسیونیسم یا پساامپرسیونیسم جنبش هنری گسترده‌ای بود شامل مجموعه‌ای از گروه‌ها و سبک‌های نقاشی‌ای که یا در امتداد دریافتگری یا به‌عنوان واکنشی در برابر آن، به‌وجود آمده بودند. نبی‌ها، ترکیب‌گری، مجزاگری و نودریافتگری از جمله گروه‌ها و سبک‌های این جنبش می‌باشند.
اصطلاح پست‌امپرسیونیست نخستین بار توسط راجر فرای نقاش و منتقد بریتانیایی در عنوان نمایشگاهی به‌کار گرفته شد که در سال‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ در نگارخانه گرافتن لندن برگزار شد و راجر فرای آن را مانه و پست‌امپرسیونیست‌ها» نامید.
پل سزان، ونسان ونگوگ و پل گوگن از برجسته‌ترین هنرمندان این جنبش می‌باشند. شیوهٔ کار سزان به‌گونه‌ای بود که او را هموارکنندهٔ راه برای حجم‌گری می‌دانند. امیل برنار، هانری روسو، تولوز لوترک، ژرژ سورا و پل سینیاک از دیگر نقاشان پسادریافتگر می‌باشند. این هنرمندان در فاصله زمانی ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۵ در این جنبش فعالیت داشتند. استودیو هنری پانته آ
جنبش ,می‌باشند ,پل ,راجر ,هنرمندان ,فرای ,این جنبش ,و سبک‌های ,و پل ,گروه‌ها و ,راجر فرایمنبع